Linggo ng Wika Special: "Aral ng Kasaysayan"

Isang pag gunita ng Linggo ng Wika ang paggamit ng ating sariling wika sa pagkakataong ito dito sa aking blog at bilang ipakita sa lahat na kahit sa ibang bansa, ang puso't isip ko ay nanatiling isang Pilipino :

Ang artikulong ito ay kabilang sa mga kasali sa Pinoy Blog Writing Contest. Maari po lamang na pumasyal sa blog na ito - http://www.pinoyblogosphere.com/wika2007








Ang mga hibla ng pangunahing ugat ng puno ang siyang nagpapatibay ng tayog nito. Kung gaano niya sasalubungin ang unos na dumating, ay nakasalalay sa kapit ng mga ugat nito pababa sa lupa. Ngunit kapag nalihis ang direksyon nito pataas, hihina ang lakas nito at malamang ito’y mabuwal.

Sa isang progresibong bansa, maliit man o malaki, ang pagkakaisa ay ang pangunahing batayan ng tatag at tibay nito.

Maraming Diyalekto

Kung nakilala ang Pilipinas sa dami ng isla, isa rin tayo sa mga bansang may maraming diyalekto.

Kung isa kang estranghero at babagtasin mo mula Batanes hanggang Jolo, malamang malilito ka sa iba’t-ibang salita ng mga Pilipinong katutubo.

Marahil ay dahil na rin sa mga stratehiyong lugar na naghihiwalay sa bawat isla kaya nagkaroon ng maraming diyalekto ang ating mga ninuno.

Hindi rin natin maiwasang isipin na ang pagkakaroon ng pagkakaiba at sanga-sangang aspeto ng pakikipagtalastasan ang marahil isa sa mga dahilan kung bakit tumagal ng halos 400 taong pananakop sa atin ng mga dayuhan noong unang panahon. Ang hindi pagkakaroon ng isang pangunahing wika ang naging dahilan para naging madali ang pananakop ng mga dayuhan at tuluyang isinuko ng ating mga ninuno ang karapatan nating angkinin ang sariling atin. Paano nga namang makipag tulungan at magkaisa ang ating mga ninuno kung sila mismo ay walang paraan para magkaintindihan.

Tulad ng bansang India na may marami ring lenguahe, naging madali ang pagsakop ng mga Britanya na tumagal ng maraming taon. Ang bansang Tsina na dumaan din sa maraming pag-aalsa ng mga Tsino laban sa pamamalakad ng kanilang bansa.

Ang mga magulong bansa gaya ng Afghanistan, East Timor at Laos na hanggang ngayon ay balakid pa rin ang pagkakaroon ng maraming diyalekto at wika.

Ang lugmok sa kahirapang Congo, Kenya, Nigeria at Pakistan na may maraming wika ngunit mabagal ang progreso ng kanilang ekonomiya.

Sa ating kasaysayan, umiral ang pagiging rehiyonalismo ng ating lahi. May kanya-kanya silang pinuno at pamamaraan ng pamumuhay alinsunod sa kung ano ang nararapat sa kanilang nasasakupan. Walang konkretong pamamalakad at walang pinuno sa buong kapulungan ng Pilipinas kaya’t madaling nasakop ng mga banyaga.

Gustuhin man ng ating mga ninuno na umaklas sa mga dayuhan sa unang bugso ng mga mananakop sa ating bayan, ngunit walang nagawang paraan an gating mga ninuno para pagkakaisa dahil sa depektong komunikasyon ng bawat pinuno ng mga tribu at balangay bunsod ng pagkakaibang diyalekto. Ito marahil ang pangunahing dahilan kung bakit bigo silang makamit ang kasarinlan at tuluyang naging alipin ng mga dayuhan.

Sa panahon ng pananakop ng mga Kastila, naging madali sa kanila na tuluyang baguhin ang sistema ng ating lipunan. Unti-unting nabago ang buhay sosyolohikal ng ating mga ninuno sa pagyakap nila ng panibagong kultura na nagpabago sa kanilang kamalayan at nagpatuloy hanggang sa mga sumunod na salinlahi.

Isang Sariling Wika

Hanggang sa pangunahan ni Pangulong Quezon ang pagkakaroon ng isang wika na magbubuklod sa sambayanang Pilipino. Isang wika na magbibigay daan sa pagkakaunawaan ng bawat Pilipino saan mang sulok ng bansa. At dahil dito, umusbong ang pagmamahal ng mga Pilipino sa bawat isa. Nabawasan ang rehiyonalismo’t pagkamakasarili. Unti-unting nadarama ang tibay ng pagkakaisa ng bawat Pilipino. Nagkaroon ng unawaan sa isa’t-isa na siyang naging bantayog ng pagiging isang malayang bansa.


Maraming Wika

Ngunit sa larangan ng pag-unlad at lalo na sa kalakalang pandaigdigan, hindi sapat ang sariling wika lamang para mabilis ang asenso ng isang bansa. Ang maraming kaalaman sa wikang banyaga ay may adbentahe sa pakikikisalamuha sa mga taga ibang bansa.

Mahirap man gawin, pero napatunayan na rin, kabilang si Gat. Jose Rizal, na kahit may sarili tayong wika, ang kaalaman ng ibang wika ay pasaporte sa pakikipagrelasyon sa ibang bansa.

Tunay na matatag ang isang bansa kung sa maraming diyalekto ay may nabubukod tanging wika. Ito ang pangunahing ugat na siyang nagpapatibay sa bantayog ng kanilang sariling lipunan. At ang kaalaman ng iba’t ibang lenguahe ay nagbibigay panibagong hamon sa isang matatag at progresibong bansa.


PinoyBlogoSphere.com | Pinoy Bloggers Society (PBS)
presents
Wika2007 Blog Writing Contest
Theme: “Maraming Wika, Matatag na Bansa”

Sponsored by:
Ang Tinig ng Bagong Salinlahi
Sumali na sa DigitalFilipino.com Club
Sheero Media Solutions - Web Design and Development
Yehey.com - Pinoy to p're
The Manila Bulletin Online
WikiPilipinas: The free ‘n hip Philippine Encyclopedia